Cykl konferencji międzynarodowych zainaugurowało w 1993 roku spotkanie „Nowe wyzwania – nowa odpowiedzialność” poświęcone współpracy polsko-ukraińskiej. O znaczeniu tej sesji świadczą słowa ówczesnego ambasadora Ukrainy, Gennadija Udowenki, który uznał, że była ona jednym z trzech najistotniejszych wydarzeń w pierwszym etapie nowych kontaktów polsko-ukraińskich. Podczas następnych konferencji międzynarodowych, poświęconych kolejno współpracy wyszehradzkiej, stosunkom polsko-rosyjskim, integracji Polski z Unią Europejską oraz problemom bezpieczeństwa międzynarodowego próbowano oceniać stosunki naszego kraju z sąsiadami i organizacjami międzynarodowymi, a także proponować rozwiązania na przyszłość.
Inne konferencje międzynarodowe miały charakter tematyczny i dotyczyły problematyki wspólnej dla wszystkich krajów postkomunistycznych. „Wolne media dla Europy”, „Konstytucja w służbie demokracji”, „Ekologia, demokracja, wolny rynek” przygotowywane były z myślą, by porównywać doświadczenia, opisywać bariery w procesie transformacji oraz poszukiwać sposobów ich przezwyciężania. Szczególne znaczenie miała konferencja „Od komunizmu do demokracji” z czerwca 1995 roku, która stanowiła swoiste podsumowanie głównych tendencji występujących podczas reform ustrojowych, tworzenia zrębów wolnego rynku oraz społeczeństwa obywatelskiego w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Zgromadziła ona kilkudziesięciu liderów politycznych, ekonomistów i działaczy społecznych, którzy w owym czasie nadawali kierunek przemianom w swoich krajach.